Og hvør ið enn klettum ræður ei á vindi vá
Teir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á
"Legg upp í lotið," rópti ein og samdir teir
hála á stýrisvøl, men alt til fánýtis
Leiðin er løgd, í gróti er høgd,
og eru vit nøgd tá søgnin er søgd
Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vilt
Teir bardust um stýrisvøl men einki róður til
Og enn vit halda stýrisvøl eins og vit
halda vit eru fræls, trælborin óspurd so
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurin
leikar í Miðgarði mól
Til Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnir
lívsins í lotinum har blaktraðu tá
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandi
Og feigdin dregur liðandi, vit vála henni
Tigandi á ting
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Væl vitandi langnunnar leið, men gott er
tað treystið at val er í vón
Óteljandi leiðirnar tær, men ilt er tað
treystið at valið er gjørt, leiðin bert ein
Leiðin er løgd, í gróti er høgd
og eru vit nøgd tá søgnin er søgd