Eins og dalalæðan
Skreið um hlÃðarnar,
Við læddumst hljótt um stræti borganna.
Frá óttu fram á miðjan morguninn
Hljóðrænt myrkur streymir um mÃn vit.
à dauðans vængjum svÃf
Fram á rauða nótt.
à dauðans vængjum svÃf.
Frá náttmáli uns dagur r's á ný,
Með ljós à flösku fram á rauða nótt,
Við drukkum à okkur fegurðina.
Af sárri reynslu, og bitri, vitið vex.
à dauðans vængjum svÃf
Fram á rauða nótt.
à dauðans vængjum svÃf.