Eins og dalalæðan Skreið um hlÃðarnar, Við læddumst hljótt um stræti borganna. Frá óttu fram á miðjan morguninn Hljóðrænt myrkur streymir um mÃn vit. à dauðans vængjum svÃf Fram á rauða nótt. à dauðans vængjum svÃf. Frá náttmáli uns dagur r's á ný, Með ljós à flösku fram á rauða nótt, Við drukkum à okkur fegurðina. Af sárri reynslu, og bitri, vitið vex. à dauðans vængjum svÃf Fram á rauða nótt. à dauðans vængjum svÃf.