Gdy nastaje zmrok nad głęboką doliną żywych potoków
Budzi się ukryte życie przedwiecznego królestwa
Wśród konarów drzew gromada duchów
W opętańczym tańcu przyzywa imiona zapomnianych Bogów
Przy ognisku stary gęślarz pieśnią swą
Wspomina wielkich słowiańskich bohaterów wsławionych
By pamięć ich nie umarła
Ta dolina w mym sercu jest
Nieśmiertelna i piękna
W duszy tylko wilczy skowyt
Wśród skał cicho brzmiący
Wobec rzeczywistości...