Gdy nastaje zmrok nad głęboką doliną żywych potoków Budzi się ukryte życie przedwiecznego królestwa Wśród konarów drzew gromada duchów W opętańczym tańcu przyzywa imiona zapomnianych Bogów Przy ognisku stary gęślarz pieśnią swą Wspomina wielkich słowiańskich bohaterów wsławionych By pamięć ich nie umarła Ta dolina w mym sercu jest Nieśmiertelna i piękna W duszy tylko wilczy skowyt Wśród skał cicho brzmiący Wobec rzeczywistości...