غریبه سیاوش قمیشی ‫ﻣﺴـﺎﻓﺮ ﺷـﻬﺮ ﻏﻤﻲ ‫ﻏﺮﻳﺒﻲ ﻣﺜﻞ ﺧﻮدﻣﻲ ‫ﺗﻮ ﺻﻮرﺗﺖ ﭘﺮ از ﻏﻤﻪ ‫ﻏﺼـﻪ داري ﻳـﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ ‫دوﺳﺖ داري درد دل ﻛﻨﻲ ‫دﻟـﺖ ﮔـﺮﻓـﺘـﻪ از ﻫـﻤـﻪ ‫ﻏﺮﻳـﺒـﻪ ﺗـﻮي ﻏﺮﺑﺖ ‫ﻧﮕﻲ ﭼﻲ ﺷﺪ ﻣﺤﺒﺖ ‫ﺑـﮕﻲ ﻣﻴـﮕﻦ دﻳـﻮوﻧـﻪ اﺳﺖ ‫ﺣﺮﻓﺎش ﭼﻪ ﺑﭽﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ‫ﺗـﻘـﺼـﻴـﺮ آدﻣـﺎ ﻧـﻴﺴﺖ ‫اﻳﻦ ﻫﻤﻪ درد، دوا ﻧﻴﺴﺖ ‫آﺑـﻪ و ﻧـﻮن و ﻧـﻔﺲ ‫ﻛﺠﺎ اوﻣﺪي ﺗﻮ ﻗﻔﺲ ﺗﻮ ﻫـﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻫﺎ ‫ﺳﺮ دو راﻫﻲ ﻣﻮﻧﺪي و ‫دل رو ﺑﻪ درﻳـﺎﻫﺎ زدي ‫ﮔـﻔﺘﻲ ﻏﺮﻳـﺒـﻲ ﺑـﻬﺘﺮه ‫واﺳﻪ ﻫﻤﻪ در ﺑﻪ درا ‫اﻳﻦ دﻳﮕﻪ راه آﺧـﺮه ‫ﺗـﻮ ﺷـﻚ و ﺗـﻮي ﺗﺮدﻳﺪ ‫ﭼﺸﻤﺎت ﻛﺠﺎ رو ﻣﻲدﻳﺪ ‫ﺗـﻮ ﺷـﻚ و ﺗـﻮي ﺗﺮدﻳﺪ ‫ﭼﺸﻤﺎت ﻛﺠﺎ رو ﻣﻲدﻳﺪ ‫ﻏﺮﻳـﺒـﻪ ﺗـﻮي ﻏﺮﺑﺖ ‫ﻧﮕﻲ ﭼﻲ ﺷﺪ ﻣﺤﺒﺖ ‫ﺑـﮕﻲ ﻣﻴـﮕﻦ دﻳـﻮوﻧـﻪ اﺳﺖ ‫ﺣﺮﻓﺎش ﭼﻪ ﺑﭽﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ‫ﺗـﻘـﺼـﻴـﺮ آدﻣـﺎ ﻧـﻴﺴﺖ ‫اﻳﻦ ﻫﻤﻪ درد، دوا ﻧﻴﺴﺖ ‫آﺑـﻪ و ﻧـﻮن و ﻧـﻔﺲ ‫ﻛﺠﺎ اوﻣﺪي ﺗﻮ ﻗﻔﺲ *****