Kalktım ayağa da bi takvime baktım
Geçen günlere göre pek de rahattın
Geleceği bana da bi tek mi kararttın
Deprem oldu ama yok ki fay hattı
Sert bi rüyadayım gözleri saklı
Hafifçe aralayıp kendime baktım
Ne eksikti ki bana kendini kattın
Yediğimiz ekmek pek mi bayattı
Yediğime değil ben kendime saptım
Yedi yirmi dört hep gülüşüne baktım
Sana değil sadece Allaha taptım
Yine de cehennem yoktu sanardım
Ten rengimden daha da karardım
Bilemedin ama ben karda da yattım
Dikenleri batırıp çiçek kanattım
İsmimin anlamı bana saklı
Uyumak için artık kalbi kapattım
Uykuma biraz da şiir katardım
Uyuyamaz oldum geçmişe baktım
Fakat eskiden kafayı koyar yatardım
Ölümünü bırak da git de yat artık
Kendini bana bırak fazla kazandın
Çok mu kararsız fazla kızardım
Şiir defterini kendi kapattı
Kendine kattı aşkı da
Bulutlar artık kaçtı bak
Buraları bana bırak ama sana git diyemem
Bana hep tek baktılar
Baktılar sadece bana değil
Bizi de ayartıp yaktılar
Sanrılar aklımı ıskalar artık
Bizi bize düşman yaptılar
Gel yine yanıma da bakayım o gözüne
Kendini bilemeden kendimi bilemem
Saklama gözünü hiç kaçırma benden
Bakmazsan bana kendime gelemem
Çok oldu gelemedim gidemedim yanına
Çoğaldı hayalim giremedik ayıba
Bi kaleme de yazamadı umudumu ama yine
Ben yine kaldım senin yanında
Bekledim çok bekledim
Beklenmeyecek kadar bekledim
Geceleri kalbimi şiirime basıp da
Acımasızca ona git dedim
Ritim aynı ben aynı sen yoksun ama
Yaptığın sınavları kalp sınamaz
Alışırım şiirin yokluğuna
Bi şair asla tek duramaz