Kalktım ayağa da bi takvime baktım Geçen günlere göre pek de rahattın Geleceği bana da bi tek mi kararttın Deprem oldu ama yok ki fay hattı Sert bi rüyadayım gözleri saklı Hafifçe aralayıp kendime baktım Ne eksikti ki bana kendini kattın Yediğimiz ekmek pek mi bayattı Yediğime değil ben kendime saptım Yedi yirmi dört hep gülüşüne baktım Sana değil sadece Allaha taptım Yine de cehennem yoktu sanardım Ten rengimden daha da karardım Bilemedin ama ben karda da yattım Dikenleri batırıp çiçek kanattım İsmimin anlamı bana saklı Uyumak için artık kalbi kapattım Uykuma biraz da şiir katardım Uyuyamaz oldum geçmişe baktım Fakat eskiden kafayı koyar yatardım Ölümünü bırak da git de yat artık Kendini bana bırak fazla kazandın Çok mu kararsız fazla kızardım Şiir defterini kendi kapattı Kendine kattı aşkı da Bulutlar artık kaçtı bak Buraları bana bırak ama sana git diyemem Bana hep tek baktılar Baktılar sadece bana değil Bizi de ayartıp yaktılar Sanrılar aklımı ıskalar artık Bizi bize düşman yaptılar Gel yine yanıma da bakayım o gözüne Kendini bilemeden kendimi bilemem Saklama gözünü hiç kaçırma benden Bakmazsan bana kendime gelemem Çok oldu gelemedim gidemedim yanına Çoğaldı hayalim giremedik ayıba Bi kaleme de yazamadı umudumu ama yine Ben yine kaldım senin yanında Bekledim çok bekledim Beklenmeyecek kadar bekledim Geceleri kalbimi şiirime basıp da Acımasızca ona git dedim Ritim aynı ben aynı sen yoksun ama Yaptığın sınavları kalp sınamaz Alışırım şiirin yokluğuna Bi şair asla tek duramaz