[Verse 1: Fieber]
Dört kere manyak oldum, dört kere paranoyak
Son bir satır gider ayak eskitirdi resmi
Onlar bu yoldan çıkarken ben ordaydım
Zordaydın, ee ne oldu? Ben yetiştim
Sen yetişme aşamasında yarım kalan kişilik
Avrupai kasabasında ezik duygularla vardın
Kesik umutla beklediğin tarlalarda esrar
Karlı havada tattığın acıyla cesurlaştın
Yollar! Yollar ayla örtülü
Zorlar! Zorlar hayli ömrümü
Onlar! Onlar aynı örgütü kurdu
Kurdular ve bittim
Kurgularla oyun esastır, edinip astım
Ayaklarımdan tersçe kendimi çevirip aklım
Almadıkça aynı ve farklı işkenceler
Denedim ve hislerimi attım bu yolla
[Verse 2: Eal F. Sk**z]
Aslında arkanda kimse yok artık lan
Upuzun ve boş yolda yalnızsın, farkında
Olman gerek, ordan bilet kestiler, biz devam ettik
Önce denizde ve karada, sonra havada gittik
Havalan Mc, en birinci sensin en kral rapçi
Amına koyduğumun piyasasında 1000 kişiden üçü bilinçli
İstatistiki veriyle tanımla rapi sikenleri
O kralcılar var ya, bahçemizin dikenleri
Temizlik zamanı geldi b**h atağı frenledi
Nurcu polisler bastı boyarken biz trenleri
Karşı karşıyayız şimdi, ben elimde spreyimle
Çok basit bir hareketimle boya içinde kaldı ibne
Şimdi koşma vaktidir dönüp de geriye bakmadan
İstikamet arabamız ara sokakta saklanan
Birçok eski dost vardı sokaklarda haklanan
Aklamam o ibneyi ben atsa bile taklalar