[Verse 1: Fieber] Dört kere manyak oldum, dört kere paranoyak Son bir satır gider ayak eskitirdi resmi Onlar bu yoldan çıkarken ben ordaydım Zordaydın, ee ne oldu? Ben yetiştim Sen yetişme aşamasında yarım kalan kişilik Avrupai kasabasında ezik duygularla vardın Kesik umutla beklediğin tarlalarda esrar Karlı havada tattığın acıyla cesurlaştın Yollar! Yollar ayla örtülü Zorlar! Zorlar hayli ömrümü Onlar! Onlar aynı örgütü kurdu Kurdular ve bittim Kurgularla oyun esastır, edinip astım Ayaklarımdan tersçe kendimi çevirip aklım Almadıkça aynı ve farklı işkenceler Denedim ve hislerimi attım bu yolla [Verse 2: Eal F. Sk**z] Aslında arkanda kimse yok artık lan Upuzun ve boş yolda yalnızsın, farkında Olman gerek, ordan bilet kestiler, biz devam ettik Önce denizde ve karada, sonra havada gittik Havalan Mc, en birinci sensin en kral rapçi Amına koyduğumun piyasasında 1000 kişiden üçü bilinçli İstatistiki veriyle tanımla rapi sikenleri O kralcılar var ya, bahçemizin dikenleri Temizlik zamanı geldi b**h atağı frenledi Nurcu polisler bastı boyarken biz trenleri Karşı karşıyayız şimdi, ben elimde spreyimle Çok basit bir hareketimle boya içinde kaldı ibne Şimdi koşma vaktidir dönüp de geriye bakmadan İstikamet arabamız ara sokakta saklanan Birçok eski dost vardı sokaklarda haklanan Aklamam o ibneyi ben atsa bile taklalar