Daðlarda tek tek ateþler yanýyordu
Ve yýldýzlar öyle ýþýltýlý, öyle ferahtýlar ki
Þayak kalpaklý adam
Nasýl ve ne zaman geleceðini bilmeden
Güzel rahat günlere inanýyordu
Ve gülen býyýklarýyla duruyordu ki mavzerinin
Yanýnda,
Birdenbire beþ adým saðýnda onu gördü
Paþalar onun arkasýndaydýlar
O, saati sordu.
Paþalar:"Üç" dediler.
Sarýþýn bir kurda benziyordu.
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktý.
Yürüdü uçurumun baþýna kadar,
Eðildi, durdu.
Býraksalar
Ýnce, uzun bacaklarý üstünde yaylanarak
Ve karanlýkta akan bir yýldýz gibi kayarak
Kocatepe'den Afyon ovasýna atlayacaktý.
Nazým Hikmet