Daðlarda tek tek ateþler yanýyordu Ve yýldýzlar öyle ýþýltýlý, öyle ferahtýlar ki Þayak kalpaklý adam Nasýl ve ne zaman geleceðini bilmeden Güzel rahat günlere inanýyordu Ve gülen býyýklarýyla duruyordu ki mavzerinin Yanýnda, Birdenbire beþ adým saðýnda onu gördü Paþalar onun arkasýndaydýlar O, saati sordu. Paþalar:"Üç" dediler. Sarýþýn bir kurda benziyordu. Ve mavi gözleri çakmak çakmaktý. Yürüdü uçurumun baþýna kadar, Eðildi, durdu. Býraksalar Ýnce, uzun bacaklarý üstünde yaylanarak Ve karanlýkta akan bir yýldýz gibi kayarak Kocatepe'den Afyon ovasýna atlayacaktý. Nazým Hikmet