Nuair is Léir nach seasann do chosa nÃos mó
’S nach leannan do shúil mar a bhÃodh,
An mbeidh teacht ar do bheáilÃn ar bhlaiseadh mo ghrá,
An mbeidh d’aghaidh ag fogairt d’aoibh
A stórÃn beidh mé ag fanacht leat féin go seachtó naoi,
A Leana is tú an duine dom fiú ag fiche trÃ,
Tá mé ag rá leat go dtiteann daoin’ I ngrá gan aon chúis ná haoin
BhrÃ,
Bfháidir gan ach bhuille ar lámh.
Titim féin I ngrá leat arÃs ’s arÃs,
Tá rud at intinn agam ag rá,
BÃ lion ann,
Féadfaidh tú mé a thógáil anocht,
Oh lui liomsa faoin solas ón oÃche gheall,
Éist le buillà mo chroà ar m’ucht.
Ag smaoinimh ós ard,
A leana. Fuairmuid neamh anseo ar domhain.
Nuair atá mé nÃos sinne is ag briseadh go mann,
Dearmaid deanta ar m’ainm arÃst,
Gan mo lamh in ann,
Don mhéid ceanna,
Ó is tú a bheidh,
Fós i mo chroÃ.
Beidh tú liomsa, is mise leatsa go deo mo chroÃ,
’S tú le feiceáil gach oiche I mo bhringlóidÃ,
Tá mé ag rá leat,
Go dtiteann daoin’ I ngrá gan aon chúis ná haoin bhrÃ,
B’fhéidir go Amba chuid é don phlean,
Mise agus tusa le cheile go deo,
Ag glacadh go mbeidh tuilleadh ar lean.
BÃ liom ann,
Féadfaidh tú mé a thógáil anoch,
Oh lui liomsa faoin solas ón oÃche gheall,
Éist le buillà mo chroà ar m’ucht.
Ag smaoineamh ós ard
A leana. Fuairmuid neamh anseo ar domhain. x3