Nuair is Léir nach seasann do chosa nÃos mó ’S nach leannan do shúil mar a bhÃodh, An mbeidh teacht ar do bheáilÃn ar bhlaiseadh mo ghrá, An mbeidh d’aghaidh ag fogairt d’aoibh A stórÃn beidh mé ag fanacht leat féin go seachtó naoi, A Leana is tú an duine dom fiú ag fiche trÃ, Tá mé ag rá leat go dtiteann daoin’ I ngrá gan aon chúis ná haoin BhrÃ, Bfháidir gan ach bhuille ar lámh. Titim féin I ngrá leat arÃs ’s arÃs, Tá rud at intinn agam ag rá, Bà lion ann, Féadfaidh tú mé a thógáil anocht, Oh lui liomsa faoin solas ón oÃche gheall, Éist le buillà mo chroà ar m’ucht. Ag smaoinimh ós ard, A leana. Fuairmuid neamh anseo ar domhain. Nuair atá mé nÃos sinne is ag briseadh go mann, Dearmaid deanta ar m’ainm arÃst, Gan mo lamh in ann, Don mhéid ceanna, Ó is tú a bheidh, Fós i mo chroÃ. Beidh tú liomsa, is mise leatsa go deo mo chroÃ, ’S tú le feiceáil gach oiche I mo bhringlóidÃ, Tá mé ag rá leat, Go dtiteann daoin’ I ngrá gan aon chúis ná haoin bhrÃ, B’fhéidir go Amba chuid é don phlean, Mise agus tusa le cheile go deo, Ag glacadh go mbeidh tuilleadh ar lean. Bà liom ann, Féadfaidh tú mé a thógáil anoch, Oh lui liomsa faoin solas ón oÃche gheall, Éist le buillà mo chroà ar m’ucht. Ag smaoineamh ós ard A leana. Fuairmuid neamh anseo ar domhain. x3