Diyorlar ki manolis Şu garip bağlaman Senin için ağlarmış İnlermiş kahrından Süngün düşmüş manolis Suskunsun içerde Senin gibi külhani Ah gururun nerede Bana derler manolis Vay! başım dumanlı Bana yanlış yapana Dar ederim dünyayı Konuşur bıçağım da Şu bağlamam kadar İyi bilsin ardımdan Laf atıp tutanlar Yaşa bre manolaki Vur sazın teline Sana gölge edenler Çıkmasın önüne Kaybolur biz çalınca Hepsi birer birer Dünya ehli olanlar Aynı dilden söyler