Volumia! - Relativiteit lyrics

Hij zoekt een stok om mee te spelen Gaat niet naar school zoals zo velen Hij loopt op zijn blote voeten door het zand Met zijn kleine zusje huilend aan zijn hand Waar is hij beland? Zij zoekt een tak om mee te vegen Woont in een huis van gevonden stenen Ze is al heel haar leven ondervoed En hoe oud ze is weet ze niet zo goed En opeens komt daar die lach Want ze leven met de dag Ze laten zich niet leiden door hun leed Ze zien alles relatief Want het leven is hun lief Ze zorgen dat hun hart het niet begeeft Hij zoekt wat hout om te verkopen Moet op het land uren lopen Hij hoopt dat het gaat regenen vandaag En of de oogst het haalt is nu nog maar de vraag En opeens komt daar die lach Want ze leven met de dag Ze laten zich niet leiden door hun leed Ze zien alles relatief Want het leven is hun lief Dat is iets wat men bij ons wel eens vergeet We zijn het kwijt, we zijn het kwijt We zijn het kwijt, we zijn het kwijt Relativiteit En waar blijft bij ons die lach Hij wordt minder elke dag We vergeten waar het allemaal om draait Zoek het kind weer in jezelf Zie het leven als een spel Zorg dat het niet zomaar overwaait Het leven is dun gezaaid Het leven is dun gezaaid