kazıdı bedeninden hayali o koparırken kendi dünyasının bağlarını onun mor galaksisinde kış gelip çattı ve artık daha fazla leylak kokmayacak o açtı bıçakla aşkını sıcak damarlarda sakinliği bulmak için onun kendini imha süreci sadeleşti boşlukta sıkılan dişlerdeki acı kurtulmaya benzemez o kayboldu umutsuz arazide karanlık ve boşluk paralelleri arasında martıların çığlıkları bulutlu hafızalarda aşındırıyor ölçülü hiçliği sivrilip çürüyen etlerde o ayakta tutamadı özgürlük hayalini terkedilmiş gri koma enerjisinde onun kalbinde zafer ölümü gerçekleşiyor