bu dünyayı dinlemeye başladığımda oyunun eşit şartlarda olacağını zannettim tüm radyolar mutluluk frekansına bağlı masallara inanmak kendini yaşamaya zorlamaktan daha kolay bitmeyen hayaller çığ gibi koparır tüm umutlarını kayaların üstünde umutsuz çırpınışlar kendin kalabilmek için gizlenmiş tembellikler açlığı gidermez yücelt hastalıklı kabuğunu ikiyüzlü gözerini kurşun ipliklerle kaparken besle hayalleri sessizliğin resimleriyle senin yaşamın tesadüfen yalan olarak adlandırılan zararlı bir alışkanlık gizli kalan ahmaklık çürüyor yapışkan bataklıkta tüm yıldızlar akraba, biz sadece bir tümörün parçasıyız irdelemeye çalışırken gökteki inancı kendini kandırma artık durdurulamaz