Zij is geen medicijn tegen het tikken van de klok Geen hoop, geen gids, geen haven in de nacht Geen bron in de woestijn als je kapot gaat van de dorst Niet de glimlach op je allerslechtste grap Ze is geen hitrefrein dat van de steigers klinkt Niet de allerduurste wijn die je zonder kater drinkt Geen bloementuin in bloei, niet een uit duizend nachten Geen uitgestoken hand aan het eind van al mijn wachten Nee meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil Zij maakt het verschil Ze is geen slap excuus voor wat ik graag had willen zijn Geen droom, geen doel, geen stok om mee te slaan Geen enkele garantie voor een lang gelukkig leven Ze is geen antwoord op de vraag van ons bestaan Niet de mooiste symfonie onder de film genaamd wij tweeën Niet de schone koele bed dat mijn koortsen weg kan nemen Niet het ritme van mijn hart, niet het zuiverste geweten Ze kwam niet op het juiste moment. En dat kan me ook niet schelen… Want meer dan ik eigenlijk toegeven wil Zij maakt het verschil Tussen alles wat ik had en hoe dat opeens ging leven Wat met potlood staat geschetst kan met kleur worden weer getekend Tussen nooit iets aan de hand En van*lles te beleven Tussen nooit misschien en soms er tussenin Het moet allemaal gezegt Maar wat ze ook beweren, geen vergelijking is terecht Misschien klinkt het wat simpel Maar alles wat ik horen wil (is) Zij maakt het verschil Want ze is geen goed gesprek waar geen hond op zit te wachten Niet de vlag waar ik onder strijd, geen advies bij al m'n klachten Niet de allerlaatste uitweg waar wij allang niet meer aan dachten Maar nog meer … Zij maakt het verschil Zij maakt het verschil