Eg har aldri noken gång Hatt lerkå sine vinger, Eg har aldri flydd. Bara gått på grus og gras Og iblant ein drøm av støv Og stjerner sydd. Ville bara væra loffar Ikkje mærr enn bara det Og ligna sommarbrisen, Konna plystra av og te. Opp og ner har veien gått. Snodd seg mellom tårer Og iblandt ein skratt. Kall meg gjerna døgenikt. Uansett, for livet Løfte eg min hatt. Ville bara..... Alt e mitt og ikkje mitt. Alt e lån. Eingång blir alt Betalt igjen Men den tid, den fjerne sorg. Ennå e eg måne, sol Og stjerners venn. Ville bara....