Ein måse fauk frå ein islagde stein Å flaksa høgt øve sjø, Der bølger sukka og vinden grein. Sommaren va dø. Et landskap skifte frå grønt å te grått, Mens tonar fraus inni meg. Eg sto med fjorden ei vestlandsnått, Syns eg hørte steg. Då kom det ei jenta med sommarlått, Ei så tok meg i håndå. Og alt det vonda i verden blei godt Her på vinterstrondå. Å heila nåttå va me to i lag, Mens vinteren tinte omkring. At jentå gjekk før det heilt blei dag Gjorde ingenting. Eg hadde ei jenta med sommarlått, Ei så tok meg i håndå. Og alt det vonda i verden blei godt Her på vinterstrondå.