Zeeuws meisje is dood Voortaan eet ik droog brood Ze verdween zoals ze kwam Deed het voor haar boterham Ze kwam om in het verkeer Want het boterde niet meer Ze was een nationale trots Zoals molens, klompen, bots Werd door iedereen vereerd En haar zaakje liep gesmeerd Met een glimlach zei ze dag Het was het laatste wat ik zag Botergeil en erg gewild Heeft ze mijn honger gestild Het is voorbij, vaarwel, adieu Het was lekker, jammer, sneu