altijd zou ik je willen zien zoals je daar nu staat in het lage herfstlicht, met een blik die niets verraadt naakter dan je zonder kleren ooit zou kunnen zijn en oog in oog met god weet wat, ver weg van fel venijn en de hemel geeft, de hemel neemt het komt zoals het komt en de stem van ons protest is snel verstomd want jij bent wondermooi, ik zie nu wat je ziet wondermooi, zo vaak zie ik dat niet wondermooi en de hemel, de hemel... je lange slanke vingertoppen tikken op m'n mouw je rookt en kijkt nu wel ver weg, maar ik blijf dicht bij jou vandaag is het een zware schaduw die ons samenbrengt maar weet dat ik je liefheb, weet dat ik je vertrouw en de hemel geeft, de hemel neemt het komt zoals het komt en de stem van ons protest is snel verstomd maar jij bent wondermooi, ik zie nu wat je ziet wondermooi, zo vaak zie ik dat niet wondermooi, en ik vergeet niet wondermooi en de hemel, de hemel...