de geest is bij ons huis beland en rammelt aan de poort glijdt binnen en grijpt ons bij de hand kijkt nijdig, zegt geen woord de geest die bij de mensen hoort die leven op gevoel die zich aan niets of niemand stoort je weet wie ik bedoel en ik weet niet wat liefde is en wie of het verdient dat er over liefde wordt gesproken misschien is wat ik weet niet meer dan dit alleen ik kan jou niet ongelukkig zien ik wil jou niet ongelukkig zien ik zal jou niet ongelukkig zien ik ken die stiltes al te goed dat zwijgen dat maar duurt die blik van holle treurigheid die in de verte tuurt en ik weet niet wat liefde is en wie of het verdient dat er over liefde wordt gesproken misschien is wat ik weet niet meer dan dit alleen ik kan jou niet ongelukkig zien ik wil jou niet ongelukkig zien ik zal jou niet ongelukkig zien ik wil jou gelukkig zien