The Scene - Nachttrein lyrics

IJzer krijst op ijzer, slijpt de baan die ik altijd al wilde gaan het rommelt in mijn brein, rommelt als de trein die ik ooit elke avond hoorde in de kelder van mijn brein, of de zolder. Wie weet dat ooit? Het moest een nachttrein zijn, dacht ik of droomde ik de nachttrein naar Berlijn. Mijn lief ligt tegenover me te slapen doof voor het gerommel van de trein zacht ligt ze tegenover me te slapen in de trein, de nachttrein naar Berlijn Dan was ik in New York in een of andere Hall of Fame glas brak en splinterde, krakend om me heen gras groeide over hout dat ik net wilde hakken een satansbaby keek naar mij met satansbabyogen met riemen om mijn enkels vluchtte ik terug naar de trein de nachttrein naar Berlijn Maar mijn droom kromde de baan, van het Oosten naar het Zuiden via Keulen naar Maastricht, pas bij Luik werd het licht het licht dat licht is en schaduw tegelijk, als in Hades' koninkrijk zijn vinger wees naar onder als de naald van een kompas helder was het teken: bestemming niet Berlijn, maar Rome of Parijs twee gele reuzenwielen hesen ons naar boven en weer terug naar vaste grond naar het geratel van kleine blikken Eiffeltorens dan mengen zich de stemmen, alle stemmen van de wereld nonnenkoor met reggae, kerkklokken met jazz naakt, aan het einde van de reis Mijn lief ligt tegenover me te slapen doof voor het gerommel van de trein zacht ligt ze tegenover me te slapen naakt als het einde van de reis