Jantaru blask mocą swą przemawia Do wielu obcych dawnego świata Wikingów łodzie, rzymskie legiony Celtyckie drogi - żądne morskich łez Gdy w ciemnym borze rzymska wyprawa Po bursztynowy, słowiański kwiat Trafia w noc czarną, nieposkromioną Stworza i Zdusza idą na świat Gdy młodzi Rzymianie służący trybunowi Który w wyprawie swej życia widzi cel Schwytani krasawek-fej mocą wielką Los ich marny będzie... ból i śmierć Jantaru potęga Pomorza waleczna Broni i sławi, walczy i żyje Z szacunkiem przybyły - otrzyma nagrodę Kto krew widzi tylko - zniszczony zostanie Bursztynem piaski bałtyckie skąpane Matka Natura Słowianom szczodra... Złota Sławii wiele pożąda głów świata dawnego Złoto Sławii wybranym moc dawać będzie!!!