STR2 - Koga Vrne Istura lyrics

[Verse 1: Strajk] Зошто мислиш дека врне секој ден, и дека секој ден е сивило Па нема ништо позитивно, секој спомен е темен, кога немаш Некој покрај тебе, не си толку тврдокорен Зосто немаш доверба во никој одфрлен Од сите дали живееш во пекол Гласови во глава како еxо губиш интерес со секој чекор Сите работи направени оставени застарени неморални па Заборавени, од лоши вести губиш нерви, сакаш само да Се стемни, љубов нема викаш омраза во тебе гребе Сакаш времето да запре, еднаш да си среќен Веднаш што да правиш кога нема среќа Само чекаш а кога врне истура и тогаш самиот од себе бегаш Толку многу сјебан што ни доверба во себе немаш Дали неќеш да сакаш и дали неќеш да си сакан? Дали душата те боли? Нема правда, има зборови кој бодат како игли под нокти А лошо детство е мотив, на улица од копиљ Па не ме сваќај погрешно на никој не му е лесно Тој што мисли е совршен денес тогаш мисли грешно [Chorus:] Кога врне размислувам, кога врне истура Ноќта глува се стишува, се дур пишувам, јас надеж имам Надеш ви давам и не ви барам ништо назад ХА, и не ми треба ништо назад. х2 [Verse 2: Blazej] Нема сонце по дождот, и не надвиснува пак облак Кога мислите во душа болат, почнувам да губам воља Залудно појак нема секогаш во тешките поенти Сам себе сум препуштен на себе во тешките моменти Секојдневните проблеми време ги лечи Што со стварите променети вечни? На луѓе нечиј успег им пречи Под корените на сржта Дали пак има надеж кога мислиш дека знаеш? Колку лесно можеш да се лажеш Што бродот ќе почне да тоне секој твој проблем е голем Одиш по работ и не смееш да погледнеш доле Кога си сам против светот, неуспех носи секој чекор Те враќа на почеток на светот, или помири се со Судбината прифати вина Треба сила да сватиш вистинска причина што била Во бура барај нешто цврсто да се држиш Невремево се мршти, но заедно потешко е да не скрши (потешко е да не скрши) [Chorus:] Кога врне размислувам, кога врне истура Ноќта глува се стишува, се дур пишувам јас надеж имам Надеш ви давам и не ви барам ништо назад ХА, и не ми треба ништо назад [Verse 3: Strajk] Кога е бед, е бед и секојдневие, не убива без редие Деновиве ко гониди ни минута неќе да помине, за Промена па некој бара пороци за душата расипана, разболена Па по добро сподели добрина која ни фали за да нема стари рани Не користливи другари, само прави, проблемите се бодат А спомените се вечни, но некаде ти пречи знаеш се дека ќе се среди Па цени колку вредиш само немој да гледаш со презир патот е Рапав па вреди да го следиш пешки Ако времето те стега како клешти Нека не биде пречник Нема разлог за да кинеш нерви И само ако мојте зборови допрат до тебе Тогаш добро, тогаш немој да ми судиш Кога не знаеш низ што сум прошол Како било зошто лошо Само ја си знам за себе го чувам Па зборам исто ко да крушам ужас За да допрам до било која расипана душа