U nodigt mij aan tafel Om dicht bij U te zijn Te proeven van het leven Dat U deelt door brood en wijn U leidt mij in de stilte Ik volg U met ontzag Een plaats van rust Waar ik U ontmoeten mag U ziet mijn hart en leven De onrust die verwart; Mijn onbesproken vragen Die er leven in mijn hart U kent al mijn gedachten Verbergen kan niet meer In vertrouwen leg ik Alles voor U neer De beker in uw handen Neem ik vol liefde aan Uit handen die verwond zijn Waarin de tekens staan Geen woorden meer van oordeel Genade onverdiend Die aan tafel wordt geproefd En wordt gezien U deelt met mij de maaltijd Reikt mij verzoening aan Uw liefde is nog groter Dan de schuld die is voldaan U toont mij uw genade Die werkzaam is in mij Door de kracht van uw genade Ben ik vrij!