Haar zogenaamde vrienden Komen niet zo vaak meer langs Ze sturen enkel bloemen Die ruiken naar hun angst En als ze komen, houden ze Hun warme ja**en aan Ze praten over niets Ze kijken haar niet aan Zij lacht nog net als vroeger Ook al voelt ze zich wat slechter Maar zij is van voor de oorlog Dus ze heeft geleerd te vechten Ze praat niet veel, ze denkt en drinkt De tijd als dure wijn Ze vraagt zich af hoe de wereld Zonder haar zal zijn Het is te groot voor woorden Dit gevoel is te groot Te groot voor woorden Dit gevoel is te groot Wat ze voelt, is te groot voor woorden Haar gedachten dwalen af Langs de wegen in haar hoofd Naar het verleden naar een liefde Waarin ze altijd heeft geloofd En zo droomt ze door de dagen Met de weemoed en ze wacht Op de kinderen die niet komen En op de laatste lange nacht Ze zit te staren in haar stoel En elk uur maakt jaren ouder En naast haar zit de dood Als een soort van schrille troost Met z'n armen om haar schouder En het is te groot voor woorden Dit gevoel is te groot Te groot voor woorden Wat ze voelt is te groot Het is te groot voor woorden Dit gevoel is te groot De dood Is te groot Voor woorden De dood Is te groot Voor woorden Te groot voor woorden