Ik heb geleerd op jou te wachten Ik liet je meegaan met de wind Ik volgde jou in jouw gedachten Verdwaalde in jouw Labyrint Ik heb de weg teruggevonden En alles laat me langzaam koud Want ik kan de muur niet breken Ik kan de muur niet breken Ik kan de muur niet breken Die jij rond je hebt gebouwd Je leeft verborgen in jouw wereld Gesloten poorten, stad van steen Al zou ik zingen tot de ochtend Ik kom er met geen stem doorheen Want het vuur begint te doven En het huis wordt langzaam koud Ik kan de muur niet breken Ik kan de muur niet breken Ik kan de muur niet breken Die jij rond je hebt gebouwd En de toekomst wordt verleden Hoe vaak ik ook mijn handen vouw Ik kan de muur niet breken Ik kan de muur niet breken Ik kan de muur niet breken Die jij rond je hebt gebouwd