Stef Bos - De eenzaamheid lyrics

Je ziet haar op een feest Ze voert het hoogste woord Ze lacht en drinkt teveel Ze praat en praat maar door Ze loopt alleen naar huis In het ochtendlicht Door een stille stad en Zoekt een evenwicht Zij is een leeg perron Zij is de laatste trein Ze laat je denken Aan wat nooit zal zijn Zij is de onrust in de ogen Van iemand die het heeft gemaakt Die door lakeien wordt bewonderd En zichzelf is kwijtgeraakt De eenzaamheid Ze staat onzichtbaar voor je ogen Ze kijkt je aan van tijd tot tijd De eenzaamheid Zij is een bedelaar Die om een aalmoes vraagt Zij is de noordenwind Die door de vlakte jaagt Zij kent de schaduwkant Van wie de bloemen krijgt Zij kent de binnenkant Zij kent de kwetsbaarheid Zij is Het lege huis Waar de wind door waait Zij is de laatste man Die op de barricade staat Zij is de trage tijd Die geen wonden heelt Zij is de rijke vrouw die drinkt Omdat ze zich verveelt De eenzaamheid Ze gaat onzichtbaar door de wereld Ze raakt je aan van tijd tot tijd De eenzaamheid