Stef Bos - Jardin du Luxembourg lyrics

Ik zag vandaag een foto Van vijftien jaar geleden We zaten in ons laatste jaar We waren in Parijs Jardin du Luxembourg, Je kunt het parlement zien En ergens in de verte vliegt Een witte duif voorbij De bloemen staan in bloei, Het was waarschijnlijk lente De zon staat in het oosten, Het is een uur of tien misschien We staan daar naast elkaar En sommigen die zitten En in de verte staat Het witte standbeeld van Racine Het was de tweede dag Als ik mij goed herinner We zongen 's avonds op de trappen Van de Sacre Coeur En we wisten: volgend jaar Dan scheiden onze wegen, Maar we lachen allemaal, Op klein formaat in kleur De onbetwiste leider Staat vooraan in het midden Lachend en uitdagend, Altijd het hoogste woord En altijd grote plannen Om de wereld te veranderen Het is nu vijftien jaar geleden, Ik heb er niets meer van gehoord En ver voorbij de laatste rij Staat zij, ze was verlegen De stille buitenstaander Die nooit werd opgemerkt Ik heb onlangs gelezen Dat zij nu als verpleegster Ergens aan de frontlijn Van een burgergoorlog werkt En de denker staat afwezig daar Te staren naar de hemel Hij speelt met de gedachte Over tijd en eeuwigheid Hij had talent, was voorbestemd Een meesterwerk te schrijven Maar de beste gaan het eerste, Wij zijn het schuim dat overblijft Ik weet nog hoe wij 's avonds, Bijna elke avond Keken naar de kleuren Van de ondergaande zon We dronken wijn en zaten Op de Place de la Concorde En we zagen in de verte Een ark van triompf Ik zag vandaag een foto Van vijftien jaar geleden We zaten in ons laatste jaar, We waren in Parijs Jardin du Luxembourg, Je kunt het parlement zien En ergens in de verte, Vliegt een witte duif voorbij