[Verse 1] İnsanlığı unuttuk, unutmakla kalmadık Olduğunca gurursuzduk, gururdan susup kaçtık Durup baktık görmemezlik fiyaka ölçütü Eğer başın dönmeyecekse niye var gökyüzü Var bi' anlamı her şeyin gördüğün şu diyar da Akıl denen var tamam da fikri gel de tamamla Bi' an batsın her şey dedin yerin on kat altına Yanaklarını yüzüne sürdün tokatlar attılar Şu başım dönmeseydi yalanlardım olanı biteni En sonunda bulacağım elbet elimi yazıya iteni Kaldırımda gölgeler, yaşarsın görmeden İnsanız be kardeşim, rahat değiliz ölmeden Hay bu ellerim kırılsın kelimelerle oynamazsam Kapımı çalmaz tek bir insan onu da zorlamazsam En sonunda bakacaksın geçmişten tahrifata Kalıcı olmak istemek yapılacak en asli hata [Hook] (Yok aklın yerinde) Geride kalanlarla yakmışındır sakladıysan dehlizinde (Kanatır) Acının en saf hali görmemezlik Olur da farkedersin Sessiz, şşş [Verse 2] Susmak öyle kolay değil hâlâ görüyorken İçinde buz dağları fakat yanıyor kent Yakıyor dert tabi içini yok acının kopyası Uyan artık küle dönüştü sol yanın Şu kumpaslardan kurtulmak olaydı mümkün Yalın ayakla koştururdum yol başında düştüm Ağustos sıcaklarında aldım elime telefonu Dedi ki; "hayat böyle üzülme kaybettik onu" Yakın beni de dedim güldüler bedeni soğumuştu Ben dünyayla savaşmıştım beni o korumuştu Yorulmuştum, yolun sonuydu, olmuştum pusan Sabırsızlık edersen yollar her zaman uzar Hayat bazen böyle, başkasını gözetce'n En büyük dersimi aldım ufacık bir böcekten Düşündün mü boyut değiştirmek sana ne katar Bu acı bende sabit ben de mezara girene kadar [Hook]