Það er undarleg kennd alltaf inni í mér Því að augu þín sjá mig hvert sem ég fer, Eins og elding lýsa leiftur skær, Ég lamaður er alveg niður í tær. Hef takmark sett, en aldrei því náð. Þú átt undir rifi, augnaráð. Ég sé töfrandi augun blá, Það á mér töfrandi taki ná. Af þeirra völdum ég fell í dá - fell í stafi. Ég vankaður bæði og vonlaus er. Þú vefur mér stöðugt um fingur þér. Ég get höndum tekið heitan tein, Get höfðinu barið við harðan stein. Er atóm klofnar með hvell' í tvennt, Það er augnablik af himni sent. Ég sé töfrandi augun blá, Það á mér töfrandi taki ná. Af þeirra völdum ég fell í dá - fell í stafi. Já, það er bagalegt, ég blindaður er. Ég brenn og hverf inn í sólina. Nú þegar mýflugan að úlfalda orðin er. Agalegt er að óska sér. Allur endasendist í logana. Ég sé töfrandi augun blá, Það á mér töfrandi taki ná. Af þeirra völdum ég fell í dá - fell í stafi. Töfraaugun þín taki ná, Töfraaugun þín taka frá Ráð og rænu, ég fell í dá - fell í stafi.