εξαντλώ τις πιθανότητες, έχω μια ευκαιρία έχω μια επιθυμία απ το 2003 το ίδιο φάντασμα με συνοδεύει σε κάθε πλατεία ίσως φταίνε τα ναρκωτικά, ίσως η κοινωνία νιώθω το νούμερο στη πλάτη κολλημένο ψάχνω τον εαυτό μου κοιτάζοντας ένα ξένο ψωνίζω τα απαραίτητα απ το market, ξαναβγαίνω και στη τρυπά μου θα μπω σαν αγρίμι κυνηγημένο έχω άγριο, σκληρό μυαλό μα απαγορευμένο κι όταν δεν έχω δουλειά θα με θέλανε κλειδωμένο όλοι κυνηγάμε τα λεφτά και φτάνω τα 30 δεν είμαι 17 ακόμα σουλατσάρω κι έχω κάτω τα μυαλά θελε μια δόση διπλή κόκκινη γραμμή καμιά φορά δεν είμαι ψάρι ραπερόνι έχω το νου στο δρόμο, τα αρχίδια στο παντελόνι ότι δε με σκοτώνει με πεισμώνει κι ότι με σκαλώνει δεν με αγχώνει από μικρός στα κόλπα εγώ κι οι συνεργάτες μου ξέρουμε τι είναι ντόπα εγώ και τα αδέρφια σπάμε τη πόρτα το σπίτι του πινόκιο είναι η όρκα το ζω την 25η του ωρα κι οταν σου κολλήσω κάτι στην πλάτη, σκάσε προχώρα, προχώρα πηδώ τη μάγισσα να με κεράσει μανδραγόρα κι έχω αξίωμα μες των καλύτερων mc's τη χώρα πεθαίνω για τους δικούς μου, σκοτώνω για τους δικούς μου φεύγω λίγο για να σπείρω, επιστρέφω με τους καρπούς μου μαθαίνω απ τους εχθρούς μου, δεν παθαίνω απ τους εχθρούς μου γυρνάν και τραγουδάν εδώ γύρω στίχους δικούς μου