Je bent nu dertig en je weet je leven heeft zich haast voltrokken Je hebt een kind, een vrouw, een baan Niet zo gelukkig als je wou, een held op sokken Je leidt een uitzichtloos bestaan, met weinig kans om terug te gaan Het leek zo mooi je was pas achttien en je had nog idealen En aan conventies had je lak Je kon je vrijheid en je toekomst zelf bepalen Je had de wereld in je zak, die kon je aan met groot gemak Goed, soms moest je wel een scheutje water bij de wijn doen Maar je kunt toch ook niet steeds opnieuw een ander pijn doen Als je je doel maar niet vergat, toen kwam de liefde op je had Je bleef jezelf zoveel je kon, maar ook je wilde 'r niet kwijt zijn Je was gelukkig met elkaar Maar tot concessies moest je af en toe bereid zijn Er moest een heel stuk van je haar Nou goed, dat pikte je dan maar Je zocht een huis voor jullie twee, want, God, je wou toch samenwonen Wanneer je straks getrouwd zou zijn Je deed een cursus want dat scheelt zo met de lonen En langzaam kregen ze je klein Goed je bleef nog vechten voor je eigen overtuiging En je droeg een pak terwijl je eerst in broek en trui ging Je bleef rechtvaardig en alert, totdat je chef-verkoper werd Op zaterdag de supermarkt, je gooit je auto vol met eten Met nootjes, kaas en Franse wijn Om in het weekend je mislukking weg te vreten En zo te wennen aan de pijn, dat je niet bent die je wou zijn Nu ben je dertig en je weet je leven heeft zich haast voltrokken Je hebt een baan die je niet wou Je hebt een flat waarvoor je veel te zwaar moet dokken Je geeft niet echt meer om je vrouw Maar ja, het kind is ook van jou Voor de waarheid kun je dikwijls nog je ogen sluiten Voor herinneringen niet, die sluit je nimmer buiten Die neem je mee je leven lang Want die bezit je onder dwang Levenslang