Als je soms in gedachten de wereld ontvlucht En mij aankijkt zonder mij werk'lijk te zien Als ik tevergeefs probeer te raden wat je wel denkt Welke vragen je in alle stilte stelt! Voel ik weer dat je mij nog steeds zoveel dingen verwijt Maar weet ook: als je al mijn schulden telt Dat van elke wond, die ik je aangebracht heb Voel ik zelf misschien de meeste pijn! Heel veel later hoor ik dan de woorden die ik zei Als een droombeeld gaat weer die avond voorbij Is 't waar dat ik dat allemaal heb gezegd Ik weet niet meer waarom, het had toch geen zin! Want ieder woord waarmee ik je pijn heb gedaan Verwenste ik, terwijl ik 't nog sprak En van elke wond die ik je aangebracht heb Voel ik zelf misschien de meeste pijn! Wat is het toch vreemd in de wereld gesteld Dat je juist degene waarvan je het meeste houdt Zo onbedacht vernedert en zinloos krenkt Nooit zorgen om maakt en zelden vergeeft! Maar het onrecht dat ik jou heb aangedaan Voel ik zelf elke dag weer opnieuw Want van elke wond die ik je aangebracht heb Voel ik zelf misschien de meeste pijn! Er is te veel gebeurt voordat ik begreep Dat niets op de wereld ons eigendom blijft Dat men niet steeds moet vragen om meer dan er is Of dat je zelf ooit nog geven wilt! Vergeef me dat ik dit nooit heb gezien Vergeef me als je kunt nog vandaag Want van elke wond die ik je aangebracht heb Voel ik zelf misschien de meeste pijn!