Przemysław Gintrowski - Małe serce lyrics

Pocisk który wystrzeliłem W czasie wielkiej wojny Obiegł kulę ziemską I trafił mnie w plecy W momencie najmniej stosownym Gdy byłem już pewny Że zapomniałem wszystko Jego - moje winy Przecież tak jak inni Chciałem wymazać Twarze nienawiści Historia pocieszała Że walczyłem z przemocą A Księga mówiła - to on był Kainem Tyle lat cierpliwie Tyle lat daremnie Zmywałem wodą litości Sadzę krew obrazy Żeby szlachetne piękno Uroda istnienia A może nawet dobro Miały we mnie dom Przecież tak jak wszyscy Pragnąłem powrócić Do zatoki dzieciństwa Do kraju niewinności Pocisk który wystrzeliłem Z broni małokalibrowej Wbrew prawom grawitacji Obiegł kulę ziemską I trafił mnie w plecy Jakby chciał powiedzieć - że nic nikomu Nie będzie darowane. Więc siedzę teraz samotny Na pniu ściętego drzewa Dokładnie w samym środku Zapomnianej bitwy I snuję siwy pająk Gorzkie rozważania O zbyt wielkiej pamięci O zbyt małym sercu. I snuję siwy pająk Gorzkie rozważania O zbyt wielkiej pamięci O zbyt małym sercu.