P.C. Hooft - Warenar: Eerste bedrijf, eerste scène lyrics

EERSTE BEDRIJF, EERSTE SCÈNE: Warenar, Reym Warenar jaagt Reym woedend zijn huis uit w: D'r uit, zeg ik, d'r uit! Ik zeg je: d'r uit en gauw! terzijde: Ze loopt als een varken rond te vroeten. Re: Au, m'n rug, m'n kop, m'n neus! Au, m'n wangen! W: Ja, ja, je mot af en toe 'n klap voor je kop krijgen. Re: Waarom sla je me nou dan? M'n neus en mond bloeien. W: Vraag je nog waarom, morsebel? Ik wou je pijn doen! Re: Maar waarom mag ik dan niet meer binnen blij- ven? W: Kijk die baviaan toch 's, wat zijn dit voor streken? Denk je dat ik jou ga vertellen waarom ik iets doe? Ik knuppel je da'lijk nog 't huis uit! Ga weg bij die deur, gauw, of ik sla je voor je kop! Re: bij zichzelf Je ken beter aan de galg bengelen, dan zo'n gek moeten dienen. W: Wat pruttel je? Re: Niks. W:Dan beweegt de duvel je bek zeker! As je me weer komt storen, boor ik met 'n avegaar je ogen uit je kop! Hier jij, of ik grijp je met 'n tang in je nek! terzijde: ze sukkelt as 'n luis op 'n jas met teer. Hier, meer naartoe, zeg ik! Zo, nou is 't goed. Blijf daar zitten spinnen, zonder een voet te verzet- ten. En als je omkijkt, of 'n strobreed opschuift, dan krijg je mooi de galg als nieuwjaarscadeau! terzijde: Ik ben al zo oud en heb wel vijftig dienstmeiden versleten, maar zo ben ik er nog nooit tegengekomen. Ze is 'n sluwe duvel en as ze me zo probeert te lij- men, ben ik bang dat ze me in de maling neemt, zo doortrapt is ze en zo duvels slecht. Krijgt ze lucht van de pot met geld, dan ben ik armer as de gevangen slaven. Nou mot ik de vloer nodig weer 's openmaken, en kijken of de pot nog op z'n plaats is. As ik denk dat iemand 't geld op 't spoor komt, krijg ik de kouwe rillingen. Warenar verdwijnt in huis; Reym blijft buiten achter. Re: Och, ik ken d'r maar niet over uit dat m'n meester zo z'n verstand verloren heeft. Welke gekte is er nou weer in z'n lege kop geslagen, dat ie me tot m'n verdriet wel tien keer op 'n dag 't huis uitjaagt? Die man heeft een rare kronkel in z'n bovenkamer. De hele nacht ligt ie wakker en staat wel vijftig keer op. De hele dag zit ie thuis, net as de kreupele snij- ders met gekruiste benen in hun winkels. Nou is 't met ons gedaan. Ik weet niet hoe ik Klaartjes eer kan redden, die op 't laatst loopt en hoogzwanger is. Ze zal al vlug motten baren. Nou is alles verloren, ik weet niet hoe 't verder mot. O wee, as ie ook maar iets in de gaten krijgt! Ik ken me maar beter ophangen, hier ergens an 'n poeliershaak in de Nes, dan ben ik d'r af. Ik watertand as ik denk wat 'n kalkoen ik zou zijn!