Sa wari ko'y Lumipas na ang kadiliman ng araw Dahan-dahan pang gumigising At ngayo'y babawi na Muntik na Nasanay ako sa ‘king pag-iisa Kaya nang iwanan ang Bakas ng kahapon ko Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko Nagbago man ang hugis ng puso mo Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo ‘Pagkat tuloy pa rin Kung minsan ay hinahanap Pang alaala ng iyong halik (alaala ng ‘yong halik) Inaamin ko na kay tagal pa Bago malilimutan ito Kay hirap nang maulit muli Ang naiwan nating pag-ibig (alam ko na ‘yan) Tanggap na at natututo pang Harapin ang katotohanang ito Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko Nagbago man ang hugis ng puso mo Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo ‘Pagkat tuloy pa rin Muntik na Nasanay ako sa ‘king pag-iisa Kaya nang iwanan Ang bakas ng kahapon ko Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko Nagbago man ang hugis ng puso mo Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo ‘Pagkat tuloy pa rin Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko Nagbago man ang hugis ng puso mo Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo ‘Pagkat tuloy pa rin Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin) Nagbago man ang hugis ng puso mo (hugis ng mundo mo) Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo (hamunin) ‘Pagkat tuloy pa rin (tuloy pa rin) Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko Nagbago man ang hugis ng puso mo Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo ‘Pagkat tuloy pa rin Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin) Nagbago man ang hugis ng puso mo (oh..hoh..) Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo (handang harapin ang mundo) ‘Pagkat tuloy pa rin Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko Nagbago man ang hugis ng puso mo Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo ‘Pagkat tuloy pa rin