Necip Mahfuz - Ayaz ve Çöl lyrics

[Verse 1: Lider] Henüz olmadım ben, henüz doğmadım ben Henüz gitmek için fazla erken Çocukluğumu başka birine gömdüm hepten başka birine döndüm işte Kendim olayım derken tüm hızımla kaçtım elden Senin kazancın zaman dilinde zulüm kadar Mecburiyet dahilinde yarın için bugün kara Bakınca sebepsizdir dünya denen bütün yara Vazgeçtiğimiz her gün için ciğerlerde tütün yanar Hangi mutluluktu bir sevgiyle filizlenen ve Hangi umutsuzluk benim kadar yazar gönülden hep? Zehri zerk edenle belki yaşatan aynı şeydir Bilinçsiz hikâyenin bitişi belki şans demektir Zaman doldu taştı dilinden hiç dökülmeyen Ölüm sevilene var mı yok yani görünmeyen Kinin boğazında düğümlendi tatlı dille çözülmeyen Bir yaşamda yolcuyuz biz ayazda sen çölünde ben [Verse 2: Necip Mahfuz] Memnundum yollara döndüm kaybedip aldım hepsini geri Çok sola saptım çok sağa çarptım dur dedi devir yokladı beni Boşa çıkar ömrün sokakları yüzümle sevdim tokatları Mayamda isyan var ben ne yapayım mayısda gördüm bu haftalı Bir kez yalanlanır ağır gelir tüm bedenlere İçimle sövdüm yüzümle güldüm elimle vurdum küfredenlere Susup kalırdım durdukça yüzümle güldüm vurdukça İçimle sövdüm güldükçe dilimle vurdum sövdükçe Bana uzak mesafeler mi? Sanmam, kalbe ulaşmak çok daha zor! Eğer ki erkek gibi olacaksan ayakta dur ve korkmadan ol Zor kere zordan çok daha zor iç kanar insanın hayatta pek çok Bir liman bul git ona sığın ama en sonunda yine ölmekten emin ol Kerim olan hikâyelerden bıktım ver bana gerçekleri Hiç korkmam, bana düşman ver Hayır hiç görmedim hayatıma girmiş bir bostan Kirlenmiş kaplar eskimiş gömlekler en dikinden yokuşlar Hepsi benle bir olmuşlar Eskişehir'den kopmuşlar