Nahaan - Binaam lyrics
" بینام" "قسمت1 "حیران جنگ دیجیتالی مجلس محاکمه رونمایی احمدی از جلسه محاوره آجر سنگا تو سر پاره سنگ یبوست مغز و اسهالِ زبونت روبوسی با دوک و سوتی های نمور استراق سمع به سمعت جرم معصیتی کرده ناباوره یا مخالف حکومتِتِ بده سازمان قپون میاره در خدمتت قل و زنجیر تفتیشش کن با صندلی آلمانی مدرنِ ساخت چین "قسمت2 "نهان دشمناتون خودکشی کردن دور از چشما از اجبار جماعتی دو قطبی,روانی,افسرده سلاطین مونولوگ,حواشی بعد جنگ تو عناوین معرفت به مردم رسیدگی سرخود با رسید درخور دخل پول خرج مرز و بوم آغاز از ب بسم لله تا ی قاضی چپ راست خبردار سور اسکناس "قسمت3 "حیران چند فروند ایرانی پارکِ تو قصر فقیرانت لباس سلطنتی تنت با اسم عبا تلاوت خطبه عصر جمعه اسکورتِ ذرهی مستضعفی ولی شیشه ات بلا استثنا ضد گلولس حافظت بلنده قدِ برجِ خلیفه پاپاسی پاپاسی میچکونی از حلق مردمِ ضعیفت به ذهنت بسپار این شامورتی بازیاتو یه روزم تو میای تو تیررس این خلقِ نوینِ اجیرت "قسمت4 "نهان آزادی انحصاری افتخار دولت مرد لبخند گشاد و پیشونی بلند و خوش مشرب شیشه ی عمر ننگین یه ملت پیر و تو بغچه ی روی دوشش فیصله میده عصمتش اینه طرف طلاس چهار ستون مردم رو معبدش بناست شاید باید جنگ و به فرار ترجیح داد مثکه گذر ایام که ولد زناست "قسمت5 "حیران با حلوا حلوا دهن شیرین نمیشه دائم الخمر با شور چشت چارطاق سازمانِ ضد سیستم ابداع نمیشه هنوزم هست تبعید تبعیض شستسو مغزی میرزا مقوا دوید دوید تو اوجِ بی حسی وارد کرد یه ضربه خفیف کمیسرِ زجه وصل کرد اون شیلنگ استعمار رو تئوریِ دخیلِ عابد گره کور به فلز باب شد دستات پشت پرده کنگرو خورد لنگرو دزد برد پادزهرِ سمی که تزریق کرده به کشور تو تنته سرریز کنه صدمه سند سوختنشِ بچکون بچکون نوشدارو رو تو سر شیخ سَر و سِرِش با سَر سید سه شد وقتِ صدر جلسه "قسمت6 "نهان پاهای فرا تر از گیلیمتو قلم کردی قلم گرفتی گردشو بدم میاد از وسعت حفره ی دهنی که جای گل مغز رعیت پرش کرد یا برش زد حکم آینه باطل وقتی که ارباب قاتله وقتی که گنده لات شخصی حاضره یوزی تو ساکشه نوبته معامله کلون تو گلو زبونمون کبود بگو کجای تاریخ خون لای قرونمون نبود؟ "قسمت7 "حیران هیس تبهکار اون مرده خونه نیست دستِ زمخت برده ات تیغ و نزدیک میکنه به رگِ گردن ارسالِ کفی های یگان ویژه چماقِ حقن سیر میلومبونن از این تراژدی شرکاری غافله رفقای دله دزد از این نمکِ گندیده نپاشین رو جاپای تن ملموس از این ستونِ اوراقی تا اون ستون آجیده ضررِ ضررِ ضررِ سقفش به زیر ترکِ شعار صلح میدی دشمن آزدای میکَنی میری به امید اینکه آباد شی یه روزم چکیده میشه صدا نسلم تو مغزت زنده میمونی جلو گلوله پاشی