Mr zein - Ύπνωση lyrics
Άϊστο ψέμα - το θυμό - την απληστία τον εγωϊσμό σου, τζαι την αλαζονεία Άνοιξε τα μάθκια σου τζαι δε λίον ομπρός σου Πρεπεί να καταλάβεις ο κόσμος ένεν δικός σου Πέρκι να πιστέφκεις, τζίνα που μας πλασάρουσιν Εγίναν η αφορμή, για κάποιους που ραππάρουσιν Πιντόνουν που ποτζί ποδά μεστίς τηλεοράσεις Εννα σου τα κάμουν ούλλα τζ'αύριο να τους ξιάσεις Ωσπού να ωριμάσειςς τζαι να δείς ινταμπου γίνετε Το εκπαιδεύτικο το σύστημα κάπου μολύνετε Για τούτο ποιος ευθύνετε το τρίγωνο τα μάθκια ? Εμείς που'μάστεν ρίφκια ρε τζαι'κάμαν μας κομμάθκια Εβάλα μας στα ράφκια, μαζί με τις ταπέλλες μας Εδώκαν μας χημείες που μπουκκόσαν οι μασέλλες μας Εφκάλασιν κουθκιά - με σύρμα τζαι αντένες Ετσί απλά για'νάν οι μέρες σου απομονωμένες Facebook-twitter, βίδομένοι στην οθόνη Γίνεσε πιο εθισμένος τζαί - που ενάν πρεζόνι Πιάνουν πληροφορίες σου πιάνουν φωτογραφία σου Θορούσιν πιος εν πού 'σε τζαι ξέρουν την ηλικία σου Ξέρω τι λαλώ αθέλεις φκάρμε τζαι πελλό Μα τούτη εν η αλήθκεια τζαι'μαθά την που τζαιρό Γιαυτόν που παρπατώ - εν θα τους βαλω'φτί Κλήστην τηλεόραση τζαι κάτι ενα φκί || Ενά κουπλέ για όσους έν εκαταλάβασιν Ενά κουπλέ για όσους εν θέλουν να δούσιν Σ'ενά καζάνι ούλους μάς μαζί εβάλασιν Τζαι λύσχιασμένοι μ' αγριά βλέμματα θορούσιν Μπιούν τοξίνες στον αέρα που πλασάρουν που καρκίνο Θελούν να 'νι στο σχέρι τους το τι ενά απογίνω Θορούν καθέ μου κίνηση - μα τζαι δική σου Πάντα μια κκάμερα στοχέφκει τη ζωή σου Γελούσιν με το κόσμο πέζουσιν τζαι καρτερούσιν Να ππέσουν στην παγίδα να χαθούν να τζιληστούσιν Τόσοι εγκεφάλοι ενηξέρουν τι ζητούσιν Όπως τα σφουγγάρκα, τη μόδα τους ρουφούντην Μια μόδα που προβάλλει καθ' αντικανωνικό Μια γενιά μεσά στη βρώμα τζαι μεστό ναρκωτικό Ε! Μόδα που εν μπορώ να ζιώ αλλα ούτε να τη θκιώξω Αφού θέλει τες γενέτζαις να τα φκάλλουν ούλλα πόξο Πρεπεί τζαι 'γω να χω λεφτά - να 'μαι χλυδάτος ? Να με πρισμένος τζαι να τους θορώ ούλλους κάπως ? Πάω αντίθετα σε κάθε σας αιτήματα Ακόμα ειμαί δαμέ ρε, νιώθω έχω αισθήματα Γελώ με το παιχνίδι σας, τζαι εν θα πέξω Αν ψάχνετε για'θρώπους ενα μέ βρετε κάπου έξω Να καρτερώ μεσα στο χάος περκεί φανεί Άθρωπος που να'σχει κόμα μέσα του πσυσχή || Εν θα κλάψω - ενα γράψω τζαι να κλάψει για τη θέση μου η πέννα Πρόσεξε τους στίχους μου αμα γράφω φτύνω γιέμα Ξύπνα που το ψέμα εν τζαι για σένα Αποδέχτου την αλήθκεια τζαι 'λα να γινούμεν ένα Δε τα τα μωρά σου φίλε εν υπνοτισμένα Που το μίσος τζαι βία μασονίας βαφτισμένα Μαθημένα αχχωμένα, τζαι ναρκωμένα Εγκεφαλωκαλωδιομένα στα PC εν μαγεμένα Κατ'εμένα, τα μωρά σας μεαλώνουν μπαρωμένα Με τα υποσυνηδητα τους να νουν χλομιασμένα - τζαι - Καταλήγουν απελπισμένα ττελιασμένα Σ'ενά στρατόπεδο να διδάχνουνται τα καθιερωμένα Τζαι τελειώνουν ρομποτάκια ρε, Ανακατεμμένα Μετα βρισκούν δουλεία τζαι στην δουλεία εν σκλαβωμένα Τζιαμέ εν που αποκτούν - ενστικτά ματωμένα Για το κόσμο μισησμένα - εξιλέωσης εθισμένα Αθρώποι με γνωσιάκα στοιχεία λανθασμένα Περί του κόσμου τζ'ενημέρωσης όπως θέλει μορφωμένα Μασονικά Καθεστημένα Η παγίδα μέστο σπίτι του αθρώπου να μας πιάσιν ένα-ένα Άκου με τζαι μένα! Πέ μου- πιός έν που 'σε σου, είσαι ένας κάνενας Το κουπλέ όμως για να γράψω φίλε έγινα ο καθένας αποδέχτου την αλήθκεια τζ'έλα να γινούμεν ένα! ||