Marco Borsato - Opa lyrics

Vroeger zat ik uren op de stoel bij opa Hij vertelde me dan altijd een verhaal Of we gingen samen naar de golven kijken En de mensen kenden opa allemaal Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen Om een hondje dat daar speelde op het strand En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen Of daar vechten met een weggewaaide krant En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen Lange einden heel gezellig hand in hand En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten Naast mijn opa's grote stappen in het zand Maar nu loop ik in m'n eentje want mijn opa loopt niet meer En ik breng m'n kleine tranen naar die hele grote zee Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op Maar nu loop ik in m'n eentje want mijn opa loopt niet meer En ik breng m'n kleine tranen naar die hele grote zee Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat Ze nooit meer op Duizend golven spoelden over opa's stappen Het zijn alleen m'n eigen voeten die daar staan Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen En ik weet nog wat ik met hem heb gedaan En zo is opa toch een beetje blijven leven Want herinneringen raak je nooit meer kwijt En hij heeft me zoveel goede raad gegeven Dus hij blijft gewoon m'n opa voor altijd En zo liepen we vaak zonder veel te zeggen Lange einden heel gezellig hand in hand En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten Naast mijn opa's grote stappen in het zand Maar nu loop ik in m'n eentje want mijn opa loopt niet meer En ik breng m'n kleine tranen naar die hele grote zee Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op Maar nu loop ik in m'n eentje want mijn opa loopt niet meer En ik breng m'n kleine tranen naar die hele grote zee Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat Ze nooit meer op