Cuan a güellada ye escamallada, y o caxo maquillau por o zinto, Ye la ora d'eslampar luen, De dixar dezaga os suenios. Cuan a tristura embade o corazón, Tornan os suenios d'os xuplidaus, As boiras son glarima xuta d'os muxons, Canta bueida de muller, zimbals d'adiós. Cuan a plebia mulla as mans crebadas, O fumo se leba as cantas d'aimor, Cuan la berdat ye un biache luengo, As güelladas se fan de polbo y buxo. Chilo de mai con o suyo fillo en as mans, Alma chelada de tiburón de tierra, O soniu d'as brempas en rayando l'alba, Plebia eletrica de xufre baxo a luna. Chilo de nuei y de brempa, Rudio d'estrela y colors, Eslampar d'astí, Tú debes fuyir.