Ja, dat was een rare tijd Er werden heel veel mensen ziek Bij sommigen was het ze aan te zien Bij anderen dan weer niet En de d** ging in rondte Alsof het koffie was In een kleine groep van 30 man Onze nachtelijke klas En ik, ik zat er ook bij Ik was degene met het geld En de laatste die nog wakker was Als de rest was uitgeteld En we hoefden niet te praten Want we wisten hoe het zat We waren allemaal toch maten? En toch voelde ik mij een rat Toen ik zei dat ik eruit wou Omdat ik echt niet langer kon En dat ik iets teveel verloren had Sinds de dag dat ik begon Maar dat is lang geleden En toch denk ik nog wel vaak Hoe het anders was geweest Als ik die stap niet had gemaakt Was ik nu dan minder saai geweest? Had ik nu dan minder stress? Had iedereen het overleefd? Ging het beter met de rest? Ja, dat was een rare tijd Er werden heel veel mensen ziek En bij sommigen was het ze aan te zien En bij anderen dan weer niet