Lucia - Nebula lyrics

[Intro: Laizey & Lucia] Yeah, dit is Indolent En Lucia, yeah, uh-huh (Dus noemen wij dit Nebula) [Verse 1: Laizey] The music makes me high... net als de invloed van cannabis Linguïstische lyricist 't is de mindblowende indo Geen geestverruimend middel, maar door middel van de melodie De vreugde vol euforie komt vol positiviteit Zo tijdloos... geen bewustzijn van ruimte en tijd Continuïteit, ik zit en ik blijf in m'n zone Synchroon met de flow, dus haal me niet van m'n à propos Doorlopend met m'n hoofd in de wolken, een andere vorm van high b**h don't k** my vibe, zit op cloud nine Mindstate steeds zwevend in de zevende hemel Net alsof ik Zukarn ben en ik dan in trans ben In de ban ben, want ben een slaaf van de beat Verslaafd aan muziek en is gelijk de remedie De energie door het genre laat ons jammin' als Marley Ziggity ziggity in extase en als Bone in harmonie Instrumentaal en fysiek in een muzikale utopie [Hook: Lucia] Het hoeft verder niet logisch te zijn Als het maar sense maakt voor mij Ik maak me los van ruimte en tijd Maar toch lijkt het een eeuwigheid Het heeft veel weg van een paradox Je zegt je snapt wat ik bedoel, tja, dat kan alsnog Niets wat dit gevoel evenaart Dus noemen wij het Nebula [Verse 2: Faris] Voel de muziek in mijn lichaam als THC in mijn bloed Het geeft me een rustgevend, kalmerend en een prettig gevoel Het is verslavend, kan niet stoppen want wat muziek met me doet Is het in trans brengen met stijl en een overmate aan kewl Alsof ik d** gebruik, in een trans als een droom met een tijdvertraging Vervaging van m'n zicht, met een stressverlaging Komt mijn geest tot rust, onbewust van de haat alsof de spanning vergaan is Onze muziek is een medicijn voor de ziekte van stress Leer eens een les en relax, neem voorbeeld aan mij Want deze chille vibe toont de aanwezigheid van vrede uit je innerlijk Onverhinderd door obstakels binnen in je zoals tensie en drang Want ik verlang naar het zetten van de trend Met rustgevende belangen, zonder zorgen, we don't care De stijl van Indolent, nee, ik krijg geen genoeg Genre R-E accent grave en G-E accent aigu [Hook: Lucia] Het hoeft verder niet logisch te zijn Als het maar sense maakt voor mij Ik maak me los van ruimte en tijd Maar toch lijkt het een eeuwigheid Het heeft veel weg van een paradox Je zegt je snapt wat ik bedoel, tja, dat kan alsnog Niets wat dit gevoel evenaart Dus noemen wij het Nebula [Verse 3: The Guzzler] Iedere dag ben ik het zat, maar als ik dan ontsnap naar m'n eigen wonderlijke wereld is het net alsof ik zweef in de nacht Want in m'n universum verschijnen pure sterren, die mij weer leiden naar de plekken die me van de buitenwereld beschermen Laat me vertrekken met de noorderzon, een flow over de stroom naar een plaats waar ik niet anders kom Het totale onbekende voor mij, de eindbestemming van m'n rijm, en dat maakt het juist zo fijn Oh, kijk wat muziek nou met me doet, een onbeschrijflijk gevoel dat nooit eerder door iemand is ervaren Dus laat ik lekker alles varen, en liggen waar ze waren vanaf het moment dat ik mezelf uit de atmosfeer verplaatste Geen verdere verhalen, want er is geen tijd voor vragen als je leeft zonder ruimte en tijd op een bepaalde locatie Ik zeg het, vraag me niet hoe ik het doe, want al dat zweven is zo vaag als een volledig paarse watermeloen [Hook: Lucia] Het hoeft verder niet logisch te zijn Als het maar sense maakt voor mij Ik maak me los van ruimte en tijd Maar toch lijkt het een eeuwigheid Het heeft veel weg van een paradox Je zegt je snapt wat ik bedoel, tja, dat kan alsnog Niets wat dit gevoel evenaart Dus noemen wij het Nebula