Kixnare - Magnum lyrics

Przez 22 lata wiodłem spokojne życie Tak jak zwykły obywatel otoczony syfem Czas na decyzję, bo chciałem, chociaż raz zagrać vabank Czysta potrzeba uratować świat od zaraz Zakładam płaszcz, wychodzę pod osłoną nocy Ja samotny, te ulice, tylko kotom płoną oczy Moje kroki, w oddali słyszę jakieś piski opon Ja wiem, dokąd idę, a Ty ciągle myślisz, dokąd Numer jeden, znałem ją od dziecka Odwiedzała mój dom raczej rzadko, ale dobrze wiem gdzie mieszka Tam na placu serca, gdzie tynk na ścianach pęka Tylko ona jedna nie gra tutaj roli więźnia Środek nocy, dosyć szybko rozgryzłem zamek Apartament jak z bajek, pośrodku widzę jakąś damę Jednym strzałem pozwoliłem jej na zawsze zasnąć Jednym strzałem, właśnie tak odeszła zazdrość [Refren] Oni, poszukiwani martwi lub martwi Zacznij się martwić, bo to nie są żarty Żaden bujnej fantazji kiepski wymysł Nie masz szans, to bez wyjścia jest labirynt Jeszcze tej samej nocy w miejscu gdzie huczny bankiet się toczył W wytwornej willi na cześć głupoty Solenizantka robi spacer, na taras z drinkiem I nie wiedziała, że ja jestem tuż zaraz obok na gzymsie Z pełnym magazynkiem, znów ja i moje magnum Kilkanaście milimetrów prawdy I gdy mam już zasięg, tracę ją z pola widzenia na te kilka sekund Po czym wraca z kolejną pełną szklanką w ręku Dobrze znam tą twarz i tą kobietę Ktoś z oddali krzyknął: Został podany deser Ej, za późno na wysiłek skarbie, powiedz dobranoc Jeden ruch, szybki ruch i już jestem tuż za nią Ja, nocny anioł mógłbym zmienić imię na Arszenik Z zimną krwią sięgam do kieszeni Ulegam tej największej z wszelkich pokus Za chwilę znikam zostawiając tylko zapach prochu [Refren] Do kolejnej z ofiar, pamięć cofa mnie jak szybki rewers Tej nocy JA oznacza zbrodnia, jestem tym cieniem Bez poszlak, bez śladów, choć mam papilarne linie Moje odciski palców zna tylko ten cyngiel Stanąłem przed budynkiem, mój cel był kilka pięter wyżej Ciemne ulice i uczucie: Jestem bliżej Do windy, na mojej drodze portier Szybka reakcja, będzie miał wycieczkę plastikowym workiem Dalej, serce wciąż tłoczy adrenalinę Czuję każdą żyłę, za chwilę otwieram gabinet Jej wzrok jak sztylet przebija półmrok Zabić nienawiść, zabić zanim znów kogoś strawi Ona i jej piekielnie dzikie to imperium To cel mój, bez wahania wsadzam w nią sześć kul Żegnaj laleczko rzucam i wybiegam na korytarz Znów znikam, nad miastem zaczynało świtać [Refren]