'Nđó 'ł trói cór 'tra càmp e bosc, co eł sol se stusa e se cuerđe i ẑóc, so' stàt drío i pas deł Maẑaról. Tut al dì no me so' fermà, me so' ẑa pérs 'tra foje e ram, me par cheł síe scanpà. Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Te 'còre qua Maẑaról vàrđa là, cóm' i more i tò camp! Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Curi! Qua! Maẑaról vàrđa là, solche piere sora i prà! 'Na jòlta ai òm te féa catàr, co i se svéjea eł laór ẑa fat, e có i fiói i pođéa ẑugàr. Ma 'ncó no i è, pi i stéssi camp E i òm i ẑerca de desmentegàrse che i vién da i prà. Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Te 'còre qua Maẑaról vàrda là, cóme i more i tò canp! Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Curi! Qua! Maẑaról vàrđa là, solche piere sora i prà! Ma la tera no l'è dei òm che no i sa che l'è drío i ram, no l'è scanpà.. La tera no l'è de i òm che no i sa che tra i ram l'è drìo varđàr...