K. Rain - Less to Medium : เล็กน้อยถึงปานกลาง lyrics

เล็กน้อยแค่นิดเดียว ยังมีชั่วโมงให้ถอนพิษ ไม่เห็นต้องเก็บไปครุ่นให้หนักความคิดเชียว แค่เสี้ยวของเศษที่นิดเดียว อุปสรรคดันผลักจิตให้วิปริตคล้ายน้ำเชี่ยว พลันให้คิดเกรี้ยว เล็กน้อยถึงปานกลาง กระจัดกระจายหว่างทาง บ้างก็วุ่นวาย ระโยงระยางไม่ต่างกับรากโกงกาง การแข่งขันที่หนักหน่วงของหุ่นยนต์ในโรงงาน ประสาทเกิดจลาจลเมื่อล้อขนานไม่ตรงลาง มีเรื่องที่เดือดร้อนกว่าแมลงวันในซุปช้อนนึง สังคมดันยอกย้อน น้อยที่ใครจะมองค้อนถึง มีเรื่องต้องคำนึง แม้ว่าจำเป็นหรืออาจไม่ ถ้าบอกเป็นเป็นสีสันชีวิต คิดไปมาก็อาจใช่ หรืออาจไม่ หรืออาจใช่ อุดมการณ์ของสันติดูทรงแล้วไม่อาจใคร่ คนต่างสวมหน้ากาก ให้เชื่อใครบ้างก็ดูไม่น่าไว้วางใจ ไม่เว้นแม้แต่คนข้างๆอาจพร้อมจะเผาประวัติเราให้จางไป ไม่ว่าเรื่องร้ายอะไรก็ตาม มันกลบให้มืดหม่น งั้นแกล้งมองมันเป็นความทมิฬที่สวยงาม ความในนั้นที่ใครก็ต่อใครก็ปราม เหยียบย่ำในจุดที่หนักงั้นก็คิดซะว่าอยู่ตรงปลายสุดของปานกลาง สาปส่งที่ร้าย (ช่างหัวมัน แค่ลมปาก เก็บดาบเอาไว้ในฝัก) หยุดตีโพยตีพาย (ไม่โทษเขา หรือโทษมัน งั้นก็โทษฉัน) ถ้าเหนื่อยก็หยุดพัก มุ่งมั่นแต่ไม่เคยชัดเจนก็หยุดรักดิ จุดส่งถึงจุดรับ ไม่มีจุดพัก ข่าวโคมลอยไม่มีมูลชัดเจนที่มาจะกล่าว มัวเบียดตัวเองไปหาคำตอบในกรอบเส้น มันเสียเวลาเปล่าๆ อยู่กับปัจจุบัน หลายครั้งนึกถึงอดีต ความทรงจำยังขีดฝัน ในบ้านอีกหลัง จุดที่แย่ก็อยากกลับไปแก้มัน ประโยคมีประธานก็แค่ฉัน ไม่จุดให้มันเกิดขึ้นอีกครั้งเป็นซ้ำสอง มันทำได้แค่นั้น หลายครั้งที่ปีศาจในใจปรากฎชัดจนไม่อยากจำ ผลการเรียนที่เอกชนเป็นข้อบังคับต้องตรากตรำ แต่ยังหันหน้าหนีกับบทเรียนที่ครูได้ฝากคำ เก็บไว้รับผิดชอบทั้งหมดทั้งมวลผลของบาปกรรรม ทิ้งทวนความเจ็บปวด เก็บไปคิดแล้วก็เดินออก หนึ่งการสูญเสีย แต่ชีวิตคนเราต้องเดินต่อ